Օսմանյան կայսրությունը կոչվում է Օսման Առաջինի անունով, որի ծննդյան տարեդարձը հայտնի չէ և մահացավ 1323 կամ 1324 թվականներին: Նա իր կյանքի ընթացքում ղեկավարում էր միայն Բիտինիայի փոքրիկ իշխանությունը (ժամանակակից Թուրքիայում Սև ծովի հարավ-արևմտյան ափը):
Կայսրությունն իր ավելի քան վեց դար գոյության տարբեր կետերում հասավ Նեղոս գետի ափի և Կարմիր ծովի ափերի երկայնքով: Այն տարածվեց նաև դեպի հյուսիս դեպի Եվրոպա ՝ դադարեցնելով միայն այն դեպքում, երբ այն չկարողացավ նվաճել Վիեննան, իսկ հարավ-արևմուտքը ՝ Մարոկկոն:
Օսմանյան նվաճումները հասնում են մ.թ.ա. 1700 թ.-ին, երբ կայսրությունն ամենամեծն էր:
Դաշնակից խաչակիր բանակը բախվեց Օսմանյան ուժի հետ Բուլղարիայի Նիկոպոլիսի Դանուբ ամրոցում 1396 թ.-ին: Նրանք պարտություն կրեցին Բայեզիդ Ա-ի ուժերից ՝ եվրոպական շատ ազնվական գերիներ փրկագնի և մահապատժի ենթարկված այլ բանտարկյալների կողմից: Օսմանյան կայսրությունը երկարացրեց իր վերահսկողությունը Բալկանների միջոցով:
Թուրք-մոնղոլական առաջնորդ Թիմուրը արեւելքից ներխուժեց կայսրություն և 1402-ին Անկարայի ճակատամարտում հաղթեց Բայեզիդ Առաջինին: Դա հանգեցրեց Բեյեզիդ որդիների միջև ավելի քան 10 տարի քաղաքացիական պատերազմի և բալկանյան տարածքների կորստին:
Օսմանները վերականգնել են վերահսկողությունը, իսկ Մուրադ Երկրորդը վերականգնել է Բալկանները 1430-1450 թվականների միջև: Հատկանշական մարտեր էին 1444-ին Վառնայի ճակատամարտը ՝ Վալաչյան բանակների պարտությամբ և Կոսովոյի երկրորդ ճակատամարտը 1448 թվականին:
Մեհմեդ II- ի նվաճողը ՝ Մուրադ Բ-ի որդին, հասավ Կոստանդնուպոլսի վերջին նվաճմանը 1453-ի մայիսի 29-ին:
1500-ականների սկզբին սուլթան Սելիմ I- ը ընդլայնեց օսմանյան իշխանությունը Եգիպտոսում ՝ Կարմիր ծովի երկայնքով և Պարսկաստան:
1521 թ.-ին Սուլեյման վեհաշուքը գրավեց Բելգրադը և բռնակցեց Հունգարիայի հարավային և կենտրոնական մասերին: Նա շարունակեց պաշարել Վիեննան 1529 թ., Բայց չկարողացավ գրավել քաղաքը: Նա վերցրեց Բաղդադը 1535 թվականին և վերահսկեց Միջագետքը և Կովկասի մասերը: